O alumnado de 2ºB estaba un día en clase de ciencias sociais e non era quen de entender como se organizaba unha asociación veciñal. Así que decidimos crear nós unha, neste caso non de veciños pero de compañeiros e compañeiras.
O primeiro foi decidir algo co que identificarnos, como a nosa aula é "A Matanza" decidimos que ese sería un bo nome. Despois necesitabamos un voceiro que puxese en común as decisións. Parte do alumnado presentouse voluntario e por votación democrática saliu o nome de Iria.
Xa cunha organización montada decidimos que iamos facer un mercadillo ou unha tómbola, como o que saía no exercicio do libro, e que ía estar relacionado ao mesmo que no libro, coas festas; é dicir, esa asociación tiña como obxectivo crear unha comisión de festas.
Que festa iamos celebrar? Pois xa que estaba preto, o Samaín.
Que necesitabamos para conseguir cartos para poder montar a nosa festa? Aquí é onde houbo máis problemas de comprensión. O alumnado pretendía mercar obxectos pra vender, pero de onde sacabamos os cartos para mercar estes obxectos? Se xa tiñamos cartos, por que montabamos unha comisión para conseguir máis? A resposta moitas veces foi: a mestra, a mestra merca as cousas e nós as vendemos. (Pillería ou inocencia?)
Decidimos, como aprendimos o curso pasado na celebración do Día do Consumidor que os obxectos que temos en casa poden ter moitas vidas, e reuníndoos poderiamos ter xa algo que poñer á venda.
As cousas ían chegando e houbo que poñer prezos.
Aquí votamos man dos nosos coñecementos en mates, aínda que o valor sentimental e o real non sempre coinciden...
Xa tiñamos o noso tenderete posto, pero como ía saber a xente que estabamos activos?
Había que facer publicidade, carteis e folletos.
O máis complicado foi establecer un horario de compra-venda.
Tamén decidimos que só o persoal adulto que estivera no centro sería o que mercaría algo xa que non queremos que o alumnado traia cartos ao cole.
Con todo montado, chegaron os primeiros interesados.
A portavoz da asociación elexía un tendeiro ou tendeira que previamente preparara os pasos de como antender ao persoal: saúdos, explicación do produto se fose necesario, facer as contas, controlar o cambio, etc.
Ao final conseguimos 21,07 euros!!!
Nos parecía unha cantidade moi alta para gastar integramente nunha festa, que pasa e remata, así que tal e como están as cousas decidimos donar parte a unha ONG.
Tamén houbo moito debate en canto aos cartos que iamos entregar... Dende un euro ata "ti merca o que necesitemos para a festa e o que sobre o damos para a ONG!"
Ao final decidimos que iamos dar 16euros, un por alumno e a mestra daría outro euro máis.
Entre as familias suxeriron varias propostas de ONG e saiu como gañadora unha de Padrón, pero xa non existe, así que mandamos os cartos á segunda na clasificación.
Foi unha grande experiencia que demostra que traballando en comunidade todo é máis interesante, e que traballar con libros de textos e facer proxectos non son incompatibles.
Moitas grazas a todos e todas por participar do noso traballo!
